We zijn op weg naar Rio.nl

Zaterdag 13 juli stonden we ’s ochtends vroeg op Schiphol. Na het tuinfeest van een paar weken terug was het enthousiasme duidelijk niet weggeëbd. Iets wat maar goed was ook, want Schiphol was druk. Eenmaal de toeristenpas van Suriname binnen vertrok je met je deelgroep naar de paspoortcontrole, de reiszegen, de douane met uiteindelijke doel het vliegtuig richting Suriname. Daar begon het eerste deel van andere mensen ontmoeten, daar we allemaal verspreid over het vliegtuig zaten. De een tussen een heel gezellig gezin, de ander tussen vier slapende mensen in. De reis van acht en half uur duurde dan ook voor de een langer dan voor de ander. Maar onder het genot van een goede film ging het iedereen goed af.
Eenmaal op het internationale vliegveld van Suriname, pasten we ons direct aan aan het Surinaamse ritme. Zittend op een vensterbank wachtten we tot de rij bij de douane verdwenen was en gingen daarna pas in discussie met de douanebeambte over of we wel konden slapen bij het bisdom Paramaribo. Maar niet te lang, want we moesten door naar de bagage en naar buiten, al waar de bussen klaar stonden om ons en de bagage naar het gastenverblijf ‘Asewa Otono’ te brengen. Het busje had stoelen met daarnaast klapstoelen, de chauffeur neemt plots zijn telefoon op tijdens het rijden, zomaar vanuit het niets hebben we autopech maar we zijn er gekomen. Een mooi centrum in het midden van de stad. Na een kort communicatiemoment bestond de avond uit de kamers opzoeken, een maaltijd, nog een spelletje en heerlijk het bed in na een dag van vijf uur meer dan normaal.