Lief weblog

Lief weblog,

Vandaag was het dan zover, een spannende dag! Wij hebben de Brownsberg beklommen! Ondanks de 'bumpy ride', veel geshake en een zware klimtocht, was het echt een super ervaring!
De buschauffeur heeft ons heelhuids naar de bestemming weten te brengen. Wat een mooi uitzicht zeg, op 'de Blauwemeer' (of Stuwmeer)! Mooi blauw water voor ons en mooi bos om ons heen. Beestjes om ons heen, de echte natuur!
Op dit punt van de berg vond tevens de eucharistieviering plaats. Wij hebben geleerd dat je niet kunt verdwalen in het leven, omdat je in het leven iets verder moet durven gaan dan normaal en hierbij moet zoeken naar de stem van God die je helpt.

Echter gold het 'niet kunnen verdwalen' niet voor ons vandaag... Wij gingen nog een heel stuk verder naar de top van de berg te voet en moesten goed op de weg en elkaar letten.
Het beklimmen van de berg ging moeizaam door alle takken, stronken, modder en beestjes.. Sasheeka had al gelijk spijt dat zij haar nieuwe schoenen aan had, want zij lette hier meer op dan op de weg naar de top...... -.-
Eenmaal op de berg was iedereen enorm onder de indruk van het adembenemende uitzicht. Het was erg rustig, een ideale plek om de rust in jezelf op te zoeken, met groen om je heen, mooi blauw water en een mooie heldere lucht. Wat wil je nog meer?!

Vervolgens hebben wij de survival hervat richting de Leoval, een erg mooie waterval. Hier moesten wij ook klimmen, springen en bijna slingeren als Tarzan aan een liaan, vanwege de modderige plekken op onze weg. Oja! Wij moesten ook uitkijken dat wij niet onderuit gingen op de gladde en oneffen stukken.
En toen.......... *tromgeroffel*... Kwamen wij aan bij de bestemming. Adembenemend weer! Een super mooie waterval! Mariogenia (oftewel miss MG) en ik gingen natuurlijk allemaal foto's maken en poseren (zoals op de hele weg erheen, waardoor wij iets langzamer waren dan de rest natuurlijk...). Sasheeka had, zonder het van tevoren te willen, opeens de ingeving om zoals de meesten van de groep gewoon lekker in het water en onder de waterval te gaan staan.. Zonder dat zij droge kleding bij zich had.. Wie had ooit gedacht dat zij dit zou doen?! :o MG heeft daar even een voetenbadje genomen en een beeeeeetje (klein beetje maar) onder het water gestaan.
Opmerkelijk was dat wij een energiestoot kregen na de 'douche', waardoor de terugweg een stuk gemakkelijker ging dan de heenweg! Wajoooo!

Toen moesten wij helaas weer terug, want ja, aan alle mooie dingen moet er een einde komen. Zoals hier in Suriname wordt gezegd: tori switi, ma bari mus tapu.
Maaargoed! Al met al was het een super mooie en bijzondere ervaring! Een erg muzikale dag, veel gezongen in de bus en tijdens de viering. En gedanst! Gaaf om ook op zo'n manier met God en het geloof bezig te zijn!

Zoals op de bergen zijn er in het leven hoogte- en dieptepunten, maar de liefde van God helpt ons allen om alle obstakels te overwinnen en veilig thuis te komen! ;)

Dit was het dan alweer! Wij hopen jullie lezers een leuke indruk te hebben gegeven van deze survivaltocht!

Tot de volgende update! God bless y'all!
Taki odi fu (groeten uit) Suriname!

Liefs,
Mariogenia & Sasheeka